Çocukluğunda Kosova’daki savaş devrini anlatan Muriqi, “1999-2000 yıllarıydı. 5-6 yaşlarındaydım. O periyot Sırp askerleri Kosova’da baskın yaptıkları konutlardaki tüm erkekleri topluyor, ya onları kendileri için çalıştırıyorlar ya da azap yapıp öldürüyorlardı. Bizim konuta baskın yapan Sırp askerleri ise ‘evden çıkın’ dedi. Allah’ın sevdiği kullarıymışız ki bize merhametli Sırp askerleri denk geldi de bizim konuttan kimseyi götürmediler. Bir saat civarında toparlandık. Anneme sordum ‘Nereye gidiyoruz?’ diye. O da bana ‘Tatile gidiyoruz’ dedi. Bizim bütün mahalle Muriç ailesi diye geçer. 50-55 kişi Arnavutluk’a gittik. 50-55 kişi Arnavutluk’ta bir konutta kalmaya başladık. NATO’dan kumanya geliyordu lakin natürel kısıtlıydı. Annemizden yiyecek bir şey isterdik sabah soğan-ekmek verirdi. Öğlen tekrar isteyince yeniden soğan-ekmek verirdi. Annemin çaresizliğinden ağladığını bilirim. Arnavutluk’ta bize yardımcı olan şahıslar, meskenin büyüklerini çay-kahve içmeye götürürlerdi. Onlar da çayı kahveyi şekersiz içip orada verilen şekerleri bize, çocuklara getirirlerdi şeker yiyelim diye. Arnavutluk’ta yaklaşık 2 ay kaldık. Daha sonra Kosova’da olaylar çözülünce konutumuza döndük. Meskenimiz yerinde duruyordu. Yalnızca ortalığı biraz dağıtmışlar. Savaş periyodu bizim ailenin köfteci dükkanı vardı. Hava kararmadan köfteciyi kapatıp konuta gelirlerdi. Çok güç günlerdi” diye konuştu.
“Annem beni futbolcu yapmak için çok uğraştı”
Futbola başlama kıssasını anlatan 25 yaşındaki futbolcu, “Öncelikle annem çok istedi futbolcu olmamı. Babam ben 7 yaşındayken merhum oldu. Babam gençken profesyonel bir futbolcuymuş. Oynadığı grupta kamp devri tam otobüse binecekken kadronun hocası babamı, ‘Sen kampta değilsin’ diyerek otobüse bindirmemiş. Bu olay babamın gücüne gidiyor. Babam da bunun üzerine futbolu bırakıp hentbola yöneliyor ve hentbolcu oluyor. Babam hentbolda Yugoslavya liginde şampiyonluklar yaşamış, ‘Yılın En Uygun Hentbol Oyuncusu’ üzere mükafatlar kazanmış. Babamın futbol grubunun ismi Progres’di. Artık o denli bir kadro yok. Annemin içinde babam futbolcu olamadı diye ukde kalıyor ve beni futbola yönlendiriyor. Annem beni futbolcu yapmak için çok uğraştı. Savaştan sonra Kosova’da gençleri spora yönlendirme istikametinde altyapıya kıymet verildi. O sırada Liria ekibinin altyapısında 8-9 yaşlarında başladım futbola. Meskenden uzaktı antrenman yaptığımız yer fakat annem beni daima egzersizlere gitmem için motive etti. 16 yaşında Kosova’da profesyonel oldum. 18 yaşımda Arnavutluk’un Teuta grubuna transfer oldum. Orada da 2 sene geçirdim. Sonra Eskişehirspor’a denemeye çağrıldım. Bir hafta-10 gün kamp yaptım. Sonra ‘Biz seni çağıracağız’ dediler. Giresunspor’dan teklif alınca orada başladım” halinde konuştu.
“Bir daha o günleri yaşamamak ismine çok çalışıyoruz”
Futbola erken başlamanın avantaj olduğunu ancak kendi devrinde Kosova’nın yeni savaştan çıkmasından ötürü altyapı kaidelerinin çok âlâ olmadığını söz eden golcü futbolcu, “Sahalar topraktı. Yağmur yağınca çamur oluyordu. Kaideler çok elverişli değildi fakat oradaki hocalarımın emeğiyle kimi şeyler öğrendik. Bir de Balkan insanı inatçı olduğu için, bir şeyi başladığında başarmak için çok uğraşıyor. Yaşadığımız eski sıkıntı günleri düşünerek bir düzeye geldikten sonra onu devam ettirmek için, bir daha o günleri yaşamamak ismine çok çalışıyoruz. Arnavutların hepsi çok inatçı. Ben de çok inatçıyımdır. Yalnızca sporda değil genel manada da var. Bu bazen âlâ, bazen kötü” dedi.
“Dedemle birlikte maç izlemeye gide gide Fenerbahçeli oldum”
Fenerbahçe sevgisinin nasıl başladığını da anlatan Vedat Muriqi, “Futbola ilgi duyduğum devir ailedeki yakınlarımıza soruyordum, ‘Sen hangi takımlısın’ diye. Amcalarıma, dayılarıma soruyordum. Partizan üzere Yugoslav ekiplerini söylüyorlardı. O orta hiç unutmuyorum. Dedeme sorunca ‘Ben Fenerbahçeliyim’ dedi. Çok şaşırmıştım zira bu ekibin ismini birinci sefer duymuştum. Dedemin hiç unutmadığım lacivert ve yanlarından sarı çizgili Fenerbahçe eşofmanı vardı, üzerinde Fenerbahçe amblemi vardı. Dedem, eski liderlerimizden Ali Şen Kosovalı olduğu için Fenerbahçe’yi tutuyorum demişti bana. Sonraki gün de Fenerbahçe’nin maçı vardı. Dedem, ‘Hadi maç izlemeye gidelim’ dedi ve birlikte kahveye maç izlemeye gittik. Hangi maçtı tam hatırlamıyorum ancak Lazetiç, Rapajic, Revivo’lu takımdı. Dedemle birlikte maç izlemeye gide gide Fenerbahçeli oldum ve giderek daha koyu bir taraftar oldum. Maç izlerken tırnaklarımı yerdim. Arnavutluk kadrosuna transfer olunca Türkiye ligini izleme talihim olmadı pek ancak tekrar de internetten maç sonuçlarını takip ediyordum. Günümüze gelirsek sıkıntı bir transfer süreci olduğunu kabul ediyorum lakin karar vermek benim için çok kolaydı. Fenerbahçe’nin, Türkiye’nin en büyük topluluğu olduğunu herkes söylüyor lakin içeri girdikten sonra o hissiyat 100 misline, bin misline çıkıyor” açıklamasında bulundu.
“Kadıköy’deki maçlarda çok boğucu bir atmosfer oluyor”
Fenerbahçe’ye transfer sürecini hakkında da konuşan Muriqi, “Bir baskı oluşturmuyor. Hatta bu baskı beni motive ediyor. Rizespor’da tek forvet olduğum için birçok kişi dönem nasıl geçer diye düşünüyordu. Bu beni motive ediyordu zira biliyordum ki birçok şeyi benim yapmam gerekiyordu. Bu durum beni moral-motivasyon açısından daha çok kamçılıyor. Fenerbahçe üzere bir ekipte, o stadyumda, o taraftarın önünde forvet oynamak gücünüzü ikiye katlar. Ben de Fenerbahçe’ye karşı oynadım. Bilhassa Kadıköy’deki maçlarda çok boğucu bir atmosfer oluyor. Stadın yapısından mı, taraftarın coşkusundan mı bilemiyorum fakat Kadıköy’deki atmosfer çok boğucu oluyor ve iki üç ataktan sonra taraftar da kendinden geçiyor, bir noktadan sonra bir faul olsun da oyun yavaşlasın diye bekliyorduk. Artık Fenerbahçe formasıyla oynayacağımı hayal edince herhalde önüme çıkanı deviririm diyorum” tabirlerini kullandı.
Fenerbahçe’de tarihine adımı altın harflerle yazdırmak istediğini vurgulayan başarılı golcü, “İnşallah uygun bir başlangıç yapıp mesleğimin sonuna kadar Fenerbahçe’de kalmak istiyorum” dedi.
“Fenerbahçe’yi layık olduğu şampiyonluklara taşımak istiyoruz”
Son olarak Fenerbahçe taraftarlarına da ileti veren Vedat Muriqi, “Bizi desteklesinler demiyorum. Onlar aslında yeterli günde makûs günde Fenerbahçe sevgisinin yalnızca skor, maç sevgisi olmadığını, bir arma sevgisi olduğunu, Fenerbahçe sevgisinin öbür bir şey olduğunu bütün Türkiye’ye, alem-i cihana gösterdiler. Öteki kadroların taraftarları üzere 2 yenilgiden sonra ekiplerine küsmediler, stadı boş bırakmadılar. Biz de onlara özlediğimiz hoş günleri yaşatmak ve Fenerbahçe’yi layık olduğu şampiyonluklara taşımak istiyoruz. Yani son kelamım: ‘Fenerbahçe geliyor'” tabirlerini kullandı.
