Önce iki ülkenin bu etaba nasıl geldiğini birazcık anımsayalım, sonra başlıktaki soru için papatya falı açıp açmamaya karar veririz.
AKP’nin iktidara gelişinin şimdi birinci yılı dolmamıştı ki Irak’ın kuzeyinde 4 Temmuz 2003’te Türk askerleri gözaltına alınarak başlarına çuval geçirilmişti. Bu olay, o periyot gündemde olan “TSK içinde kimi kumandanlara güvenmeme” yaklaşımıyla birleştirilince daha manalı olacaktır. NATO müttefiki iki ülkenin ortasındaki “askerden askere” ilgilerin en çok yara aldığı olaylardın biridir bu tarih…
O periyot Türk Silahlı Kuvvetleri’nde (TSK) “Kasaptaki ete soğan doğramama” anlayışı karar sürüyordu. Siyasi iktidar ise Türk askerlerine yönelik bu durumu pek üzerine alınmamıştı. Lakin, daha sonra giderek zayıflayan ve etkisizleşen askerden askere ilgiler için bir kırılma anıdır bu tarih.
Genelini etkilemez…
Sonra, haziran sonunda varlığının ispatlanamadığı yargı kararıyla açıklanan Ergenekon süreci başladı. TSK’nin omurgasını oluşturan general ve subaylar parti parti kumpaslarla mahpusa tıkıldı. FETÖ takımlarına yer açıldı. Bu süreç yakıcı bir formda ilerlerken kimi ABD diplomatları, o devir operasyonları yürüten ve şu an yargılanan polis şeflerinden brifing alıyordu. Ergenekon süreci, eski genelkurmay liderlerinden İlker Başbuğ’un bile “terörist” teziyle tutuklanmasına neden olmuştu. O Başbuğ ki, daha evvel muhabirlerle sohbetinde, ABD ile bağları, “Çocuklar, bizim Amerika ile bağlantılarımız tek bir husus üzerinden pahalandırılacak bir şey değil. Bir mevzuda uyuşmazlık olabilir. Lakin bu, bağların genelini etkilemez” değerlendirmesini yapmıştı.
Sonra FETÖ’cü darbe teşebbüsü oldu. ABD’li bir üst seviye generalin, darbe teşebbüsünden sonra, “Bizim birlikte çalıştığımız subayları gözaltına alıyorlar” açıklaması çok dikkat çekti. Bu süreçte iki ülke ortasındaki askerden askere münasebetler işlevsizleşti.
Yeni periyotta münasebetler tek elden yürütüldü. Askeri hususlardan, eski Genelkurmay Lideri olan Savunma Bakanı Hulusi Akar sorumlu. Türkiye’de artık askeri bahislere büsbütün siyaset karar veriyor. Bu kararlar ABD’deki muhafazakârlar ve Pentagon’un güzeline gitmiyor. Değişiktir, bu çevrelerin istemleri ABD liderliği tarafından da tercih edilmiyor.
Çıkar ve para…
Bu çevrelerin olumsuz bakışıyla, Suudi Arabistan’da Husilere karşı tüm dünyanın yeteneklerini gördüğü Patriot sistemleri Türkiye’ye verilmedi. Türkiye S-400 aldı. Artık F-35 askıya alındı, Türkiye’ye güçlü ambargo uygulanmasını istiyor bu çevreler.
Ancak sanırız Trump, bir şeyi gördü. Tüm ihtarlara rağmen S-400’leri alan Türkiye, F-35’in yerine diğer savaş uçaklarına pekâlâ yönelebilir. Rusya hazır olduğunu çabucak açıkladı. Ambargolar gündeme gelirse Türkiye kapsamlı yolcu uçağı alımından vazgeçerek karşılık verebilir. Bu da Amerika’nın Türkiye’de biraz daha yer kaybetmesi demektir. Onun için Senatör Graham, “S-400’leri aktive etmeyin” diyerek pazarlığı tekrar canlandırmak istiyor.
Yani ortada sevgi değil, çıkar ve para var…
