İyi bir tiyatrocu olmak için yegane faktör elbette çok okumaktır. Dünya ve Türk klasiklerini okumak bir tiyatro öğrencisi için değerli bir adım sayılmaktadır. Tarihten günümüze kadar süren bu iki sannat kolu ortasındaki etkileşim, kopmamakla birlikte daha da güçlenerek devam etmektedir.
Bu yalnızca edebiyat ve tiyatro için geçerli bir durum değil; tıpkı vakitte öbür bütün sanat kolları için geçerlidir.
Sanatın yedi kısmından ikisini teşkil eden tiyatro ve edebiyat, kültürel birikimimize katkı sunmakla birlikte empati yeteneğimizi de geliştiyor. Birtakım muharrir ve edebiyatçılar yalnızca roman, hikaye, deneme çeşidinde eserler vermiyorlar. Bunun yanında tiyatro yapıtları de yazarak tiyatronun gelişimine katkı sunarlar. Bunu birçok örnekle açıklayabiliriz.
Tiyatro yapıtının öteki çeşitlerden en değerli farkı; öteki edebi eserler okumak ve dinlemek için yazılmışken, tiyatro oyununun sahnede seyirci önünde oynanmasıdır.
Değer ölçülerini, izleyenin kanaat ve anlayışlarından alır. Göze görünür bir karaktere sahip olması, canlı olarak meydana geliş niteliğiyle toplum psikolojisine hitap eder. Temsil yeri ve eser, tiyatronun edebiyat ögesidir.
Hayatın kendisi olarak tiyatro
Tiyatro hayatın ta kendisidir… 100-200 yıllık bir periyodu anlatan bir oyunu izlediğimizde kendimizi saloda unutup, adeta o atmosferi yaşarız.
Oyuncuların devir uygun giydikleri kostümleri görünce toplumsal ve kültürel hayat hakkında fikir sahibi olur, o periyodu merak ederiz. Tiyatro sanatın yedi kısmından birini teşkil ediyor. Bu da Türkiye’de hiçbir vakit azalmayan bir seyirci kitlesi demek.
Edebiyatın ve uygunlaştırıcı güç
Edebiyatın ve kağıda dökülen yazıların üzerinden asırlar geçse de her vakit pahasını bilmiştir. 200 sene evvel yazılan bir edebi metni hala günümüzde nasıl keyifle okuyorsak, bu edebiyatın gücünden öbür bir şey değildir.
Başlıkta da belirttiğimiz üzere edebiyat bazıları için sığınılacak en büyük limandır.
Yani edebiyatın büyülüsü dünyasına dalan bir insan tıpkı vakit edepli olur mu sorusu karşılık bulmuş değil. Ancak bildiğimiz şu ki; edebiyat hem muharrirler için hem de okurlar sıcak bir yuvadır.
