Şenol Güneş kendisine yöneltilen sorulara şu cevapları verdi:
Kaleciyken unutamadığınız en kıymetli an nedir?
Hiçbirini unutamam zira hepsi özeldi benim için fakat şunu söyleyeyim; makus goller yediğim maçlar oldu sayısı az da olsa. Lakin en hoşu Trabzonspor’da bir dönemde altı gol yediğim vakittir.
Teknik adamlıkta unutamadığınız en özel anınız nedir?
Tabii kulüp, ulusal ekip ve oyunculuk bazında var. Benim elli yılı geçen bir futbol hayatım var, hiçbirini başkasından ayıramıyorum zira hepsi değerli. Tabi Dünya Kupası, Trabzonspor’un birinci şampiyonluğu farklı bir durumda zira birinci sefer oluyor, Anadolu’dan bir ekip şampiyon oluyor, kolay bir iş değildi. Ama tüm anıları fotoğraf üzere karşıma koysanız ben tekrar seçim yapamam, mümkün değil.
Çalışma hayatınızda gerek disipliniyle gerek profesyonelliğiyle birlikte çalışmaktan çok keyif aldığınız bir oyuncu var mı?
Çok oyuncu var. Mesela yetenek itibariyle on dokuz yaşında bize gelen Şota vardı. Hem çalışan hem de yeteneği fazla olan bir oyuncuydu, zati karşılığını aldı ve Ajax’a gitti. Yani Ajax oyuncu üretirken biz ürettiğimiz oyuncuyu düzgün bir parayla oraya verdik. Daima yabancı değil Türk oyuncular da var Selçuk bir örnektir bu hususta, çok kademe kat eden Türk oyuncular var, buna hepsini söyleyebilirim fakat benim hayatımda o kadar çok enstantane var ki hangisi söyleyeceğimi ben de şu an bilemiyorum. Mesela Trabzonspor’a birinci geldiğimde çalışmayı sevmediğini düşündüğüm Selçuk, sonra çalışmayı en çok seven ve marka bedeli olarak Türkiye’de isim yapmış bir oyuncu oldu. Burak da bu değişimi yapabiliyor, çok oyuncu var yani örnek olarak verebileceğim. Bunlar çalışmaktan zevk alınacak oyuncular fakat sorun olarak başlayıp sonunda herkesin kabul ettiği bir Ricardo Quaresma var şu durumda ki ben Abdullah hocayla konuştuğumda o da tıpkı şeyli söylüyor. Evet, problemleri var üzere görünüyor fakat çalışmaya ve yaşına baktığın vakit en profesyonel, son günüymüşçesine çalışıyor ve bu kıymetli. Bu türlü olduğu vakit keyif alıyorsun, yani işini seven oyuncuyla çalışmak. Beşiktaş’ta bu türlü çok oyuncu var ancak işte onların bozulmaması, çalışma heyecanını ortadan kaldırmamak gerekiyor. Keza Trabzonspor’da bizim devrimizdeki oyuncu kümesi böyleydi, Ali Kemal, Hüseyin, Necati… Biz futbol oynamayı seviyorduk, hiçbir şey düşünmüyorduk, maç yapıyorduk, kendi ortamızda oyun oynuyorduk. Emel keyif almaktı, kazanmak kaybetmek alışılmış ki değerliydi, kazanmak istiyorduk ancak kaybettiğimiz vakit yine başlıyorduk. Başımızda onun öteki bir hesabı yoktu, bu bir keyiftir. O yüzden daima söylüyorum oyunculara “oynarken keyif al, o keyfi de hissettir taraftara sonra esasen futbol sevilir.” İkişer tane isim verdim lakin benim için çok oyuncu var, söylenmeyenleri sayarsam zati bu program bitmez.
Burak Yılmaz, Quaresma, Yattara, Şota, Ünal Karaman sizin için ne söz ediyor?
Burak, tekrar doğan bir futbolcu, bunu kendi yaptı. Quaresma, asi görünen ama çok âlâ olan bir profesyonel. Yattara, estetik olarak özel bir oyuncu. Şota yaratıcılığı, tekniği, çalışmayı, hepsini içinde barındıran farklı bir oyuncu. Ünal Kahraman, karakter ve insanlık açısından çok pahalı biri, oyuncu olarak da başarılıydı ve artık de antrenör olarak başarılı olacağını düşündüğüm bir arkadaş, kardeşim.
Güney Kore için neler söylemek istersiniz?
Güney Kore huzurun, paklığın ve tertibin olduğu bir yer.
Messi mi Ronaldo mu?
Ben Messi taraftarıyım, yaratıcılığı daha fazla ancak ikisini de önemsiyorum. Ronaldo, çok çalışarak bedeni değişebilen bir oyuncu. Bedenini değiştirmeyerek oyunculuğu, zekası, yeteneği, karakteri ve yaratıcılığıyla öne çıkan bir Messi var, her vakit farklı şeyle sunabilecek biri olarak bakıyorum. Ronaldo da Ümit Kadro’da bize karşı oynamıştı benim dönemimde, 2002 yıllarında, o vakit daha farklıydı. Zayıf, dribling yapabilen farklı bir oyuncuydu. Gücünü üst düzeye çıkarmış ve örnek alınması gereken biri. Çalışmayla çok şeyin değişebileceğin, kanıtlamış, fizikî değişimlerle de başarılı olunacağını göstermiş bir oyuncu. Profesyonelliğini hala devam ettirdiğini bildiğim için söylüyorum bunu, oyuncuların onu örnek alması lazım.
Sergen mi Rıdvan mı?
İkisi de lazım bize. Biri orta saha, biri hamle, ikisi de yaratıcı ve çabuk. İkisi de daha oyun oynanmadan hisseden ve onu hayata geçirebilen bir oyuncu. Onlar bana gör Türkiye için kayıp oyuncu, ikisinin Avrupa’da olması gerekirdi. Oynayanlardan söyleyeyim Burak için de birebir şey geçerli. Geçmişte Sergen ve Rıdvan Avrupa’da olsaydı biz zati diğer şeyler konuşuyorduk.
Futbolculuk hayatınızda keşke yapmasaydım dediğiniz, pişman olduğunuz bir anınız oldu mu?
Yok. Beni büyüten zati yanlışlıklar ve haksızlıklar karşısında teslim olmamaktı. Kendimle ilgili de o günkü verdiğim kararların yanlışsız olduğunu düşünüyorum. Mesela transferlerim oldu, geldikten sonra Trabzonspor’dan hiç ayrılmadım lakin ayrılabilirdim, hatta mutabakat durumuna geldik üç tane oyuncuyla. Mesela Ali Kemal, Allah rahmet eylesin, Kadir, ben o vakit Galatasaray çok istedi, ekonomik olarak da üst düzeyde paralar verildi ancak üçümüz de gitmedik. Bu Trabzonspor’un dört tane kupa aldığı vakit oldu; Başbakanlık, Cumhurbaşkanlığı, Lig ve Türkiye Kupası. Dört kupa aldıktan sonra bizi çok yüksek bir parayla almak istediği vakit gitmedik, bu türlü bir karar verdim ve yanlışsız bir karar verdim. Zira bir karar alırsınız ve yanlış olduğunu görebilirsiniz ancak bizim o denli olmadı. A ulusal grup kaptanıyken, hala oynarken, yaşım 35 idi lakin oynamaya müsaittim ve futbolu bırakma kararı aldım. Sonra baktım, yeterli ki de vermişim o kararı. Kararlar, sonuçlar çıktıktan sonra kıymetlendirilir o yüzden pişmanlığım yok lakin oyuncu olarak kusurlarım vardır olağan fakat şu an onlardan aklıma gelen yok.
En sevdiğiniz yemek nedir?
Çocukluğumdan beri yalnızca yoğurt yiyip günü geçirdiğimi ve antrenmana çıktığımı bilirim. Oyuncuyken iki egzersiz yapardık, öğlen ortası yalnızca bir yoğurt yerdim, o vakit meşhur çömlek yoğurtları vardı, köy yoğurduydu, organik yoğurttu. Yemek olarak zerzevat daha yüklü yerim, bir de balık lakin en çok yoğurdu severim. Yoğurdun yanında yöresel olarak mısır ekmeği severim lakin artık mısır ekmeği bana dokunuyor.
En sevdiğiniz giysiniz, takınız, saatiniz ya da bu türlü bir eşyanız var mı?
Yok. Takıntım yok, zati takmamaya çalışıyorum, mümkünse hiçbir şey takmam. Lakin giysi olarak bakarsak ben mavi renkleri giymeyi çok severim.
En sevdiğiniz kent hangisi?
Doğduğum, büyüdüğüm kent olan Trabzon. İstanbul’a geldikten sonra buranın da özel bir tarafı oldu lakin ne olursa olsun çocukluğum, hasretlerim orada. Kendi kentimi seviyorum, her ne kadar kentsel gelişiminde berbat istikamette bir büyüme olsa da, kendi doğal hoşluğu, saflığı, paklığı ve insani hislerinden kayıpları olsa da kendi kentim her vakit öndedir.
Milli grup başarısı mı kulüp başarısı mı?
Milli ekip alışılmış ki. Vazifede olduğum için söylemiyorum, evvel ulusal grup, sonra Şampiyonlar Ligi, UEFA Ligi, Üstün Lig ve öbür ligler. Sıralamam her vakit bu biçimdedir, daima söylerim. Zira ulusal kadro o ülkeyi temsil ediyor, kulüpler de o ülkeyi temsil ediyor. Kulüplerin profesyonel yapıları itibariyle haklı tarafları var zira parayı onlar veriyor, onlar da değerli ancak onlarda da Şampiyonlar Ligi öncelikli.
