Louis Garrel’in yazıp yönettiği ve başrollerinden birini üstlendiği “Sadık Bir Adam” (L’Homme fidèle) oldukça kurak sayılabilecek haftanın tahminen de en dikkate kıymet sineması olarak öne çıkıyor. Kimi sitelerde romantik güldürü olduğuna dair bilgi notları olsa da, inanmayın, güldürüsü bir epey koyu kıvamlı ve işin aşk kısmı da romantizmin ötesinde bir duygusal karmaşıklığa sahip ki bir bakıma sinemanın asıl cazipliği de orada yatıyor güya.
Ödüllü bir oyuncu
Genç yaşta başladığı oyunculuk mesleğinde birinci kıymetli çıkışını Bernardo Bertolucci’nin “Dreamers” (2003) sinemasıyla yapan ve ortadan geçen 15 yılda birçok kıymetli rolde parlayıp birçok kıymetli ödül alan Garrel Fransız sinemasının şu sıralar en parlak isimlerinden. Oyunculukla yetinmeyip direktörlüğe soyunması ise 2000’lerin ikinci yarısında oluyor ve 2011 tarihli kısa metrajlı sineması “La Regle de trois” ile itibarlı Jean Vigo mükafatını aldığı üzere, birinci uzun metrajlı sinemasıyla de Cannes Sinema Festivali’nin Eleştirmenler Haftası kısmına kabul ediliyor. Babası Fransız Yeni Dalga hareketinin az bilinen isimlerinden Philippe Garrel (ve haliyle oğlunu birçok sinemasında oynatıyor), annesi ise oyuncu ve direktör Brigitte Sy. Bir de vaftiz babası var ki, Fransız sinemasının simge aktörlerinden, “400 Darbe”nin unutulmaz Antoine Doinel’i Jean-Pierre Léaud. Uzun lafın kısası sinemanın içine doğmuş bir isim Louis Garrel ve ne 2017’de Michel Hazanavicius’un “Redoutable” sinemasında şaşırtan bir ustalıkla canlandırdığı Jean-Luc Godard’ın “Sinemanın Picasso’su” olduğuna inanmasına şaşırmalı, ne de kamera gerisine geçip kendi sinemalarını “yazmasına”.
Carrière farkı
Louis Garrel’in “Sadık Bir Adam”ı birlikte yazdığı Jean-Claude Carrière’e dair de bir iki cümle ayırmak kaide elbette. Romancı ve senarist olarak sayısız yapıta imza atmış ve Bunuel’in “Burjuvazinin Kapalı Çekiciliği”nden tutun da Jacques Deray’ın “Borsalino”suna kadar birçok unutulmaz sinemaya emek vermiş bir isim Carrière. Onun ismini perdede gördüğümüzde ayağa kalkıp önümüzü iliklemesek de en azından ardındaki mesleğe hürmeten daha bir dikkatle izlemekte yarar var sineması. Gerçekten alışılageldik aşk sinemalarına benzemeyen, aşina olduğumuz aşk üçgenlerinden farklı bir yapı kurmuş senaristler “Sadık Bir Adam”da. Üç yıldır bir arada yaşayan Marianne ve Abel’in (gerçek hayattta evli olan Laetitia Casta ve Louis Garrel) ayrılık sahnesiyle açılıyor sinema, çünkü Marianne gebedir ve doğacak çocuğun babası da Abel değil, yakın arkadaşları Paul’dür. Süratle 10 yıl sonrasına gidiyoruz ve Paul’ün öldüğünü öğreniyoruz. Bu andan itibaren, resme giren iki yeni figürle birlikte (biri Marianne’ın oğlu Joseph ve oburu de Paul’ün kız kardeşi Eve) iş karmaşıklaşmaya başlıyor ve merkezinde Abel’in olduğu tuhaf bir üçgen kuruluyor. Hatta bir bakıma birden fazla üçgen… İşin bu kısmını fazla kurcalayıp da seyir keyfinizi bozmayalım fakat karakterlerin sürpriz sayılabilecek reaksiyonları ve durumlar karşısındaki çok da beklenmeyecek tutumlarıyla ve çabucak her karakterin iç seslerinin de anlatıyı yönlendirmesiyle ilerleyen sinema, üstelik topu topu 70 dakikalık müddetiyle, izleyiciyi sıra dışı bir duygusal seyahate çıkarmayı başarıyor ve aşk, sadakat, nefret, vefat, aile üzere kavramlar etrafında baş açıcı bir zihin alıştırması öneriyor. Konuta rolünde Lily-Rose Depp’in (Johnny Depp ve Vanessa Paradis’nin kızları olur kendisi) bilhassa parladığı ancak aslan hissesinin yeniden de Louis Garrel’e düştüğü sinemanın San Sebastian Sinema Festivali’nde En Güzel Senaryo Mükafatı aldığını da belirtelim son olarak.
