Ankara Toplumsal Bilimler Üniversitesi Rektör Yardımıcısı Ali Güneş, skandal bir teklifte bulundu. Toplumsal medya hesabından mesken bayanlarına devlet memurluğu statüsü verilmesi gerektiğini savunan Güneş, konut bayanı olmanın ferdî bir tercih olduğunu ileri sürdü.
“KADINLARIN DOĞURGANLIĞI NİYET DEVLETLER ALARMA GEÇTİ”
Ali Güneş’in Facebook’ta yayınladığı yazısında dikkat çeken kimi kısımlar şöyle:
* Bilindiği üzere Sanayi İhtilali’nden bu yana, bayanlar işgücünde yer almaya başlamış ve bugün bu eğilim şaşırtan bir sayıya ulaşmıştır. Çalışmanın, bayanın sadece ekonomik özgürlük ve daha geniş fırsatlar elde etmesini sağlamanın yanı sıra kamusal ve toplumsal hayatta da toplumsal saygınlık ve mana kazanmasını sağladığı tartışılmaktadır. Bununla birlikte, çalışan bayanların sayısı arttıkça, ailelerde doğum oranları büyük ölçüde düşmüştür ve bu da Türkiye de dâhil olmak üzere dünyadaki birçok ülkenin, bilhassa Avrupa ülkelerinin önemli bir halde alarma geçmelerine neden olmuştur.
“ÇALIŞAN BAYANI KIYMETLİ GÖSTERİYORLAR”
Cenneti annelerin ayaklarının altına sokan bir dine inanıyoruz, lakin annelik ve konut kadınlığının kıymetleri ve manası, ileri kapitalizm, tüketim kültürü, toplumsal medya, TV’ler, feminist kümeler, eğitim ve toplumun kültürel ve ideolojik olarak oluşturduğu algılamalar nedeniyle giderek azalmaktadır. Siyasetçiler, ekonomistler ve kitle irtibat araçları daima olarak karalama ve aşağılama kampanyaları ile beynimiz yıkamaktadır. Bazen açık bazen kapalı olarak yapılan bu propaganda sistemleri ile yalnızca çalışan bayanın pahalı, saygın ve özgür olduğu algısı bilinçaltımıza aşılanırken, anne ve konut bayanı olmanın bayanları dört duvar ortasında hapsettiği, kamusal, toplumsal ve kültürel alanda yer almasını engellediği propagandası daima olarak yapılmaktadır.
ÖĞDERCİLERİ DOĞURMAK İSTEMEDİĞİNİ SÖYLEMİŞ!
Kamuoyuna nazaran maalesef, annelerin ve mesken bayanlarının hiçbir pahası ve manası yoktur. Zira konut kadınlığı, para ve statü kazandıran bir meslek olarak kabul edilmez. Asad Zaman’nın dediği üzere, kapitalist “bir pazar toplumunda her şey satılıktır. İnsan hayatları, işgücü piyasasında satılan mallardır.” Bu bağlamda, konut kadınlığı, rastgele bir yarar getirmeyen ve bayanın kimliğine fayda sağlamayan, fiyatsız bir faaliyet alanı olarak görülmektedir. Bu görüşümü birkaç örnek ile açıklamak istiyorum. Bosna-Hersek’in başşehri Saraybosna’da bulunan Memleketler arası Saraybosna Üniversitesi (IUS)’inde çalışırken sınıfımın çoğunluğu kız öğrencilerden oluşmaktaydı. Edebi akımlar dersimizin bahislerinden feminizm tartışırken ister istemez annelik, konut kadınlığı ve özgürlükler bahisleri gündeme geldiğinde birtakım kız öğrenciler çocuk doğurmak istemediğini söz ettiler. Nedenini sorduğumda, bir bayanın meslek ve özgürlüğüne giden yolda konut kadınlığının ve anneliğin bir pürüz olduğunu tabir etmeleri beni çok şaşırtmıştı. Ayrıyeten, çocuk doğurmanın vücutlarını deforme edeceğini ve fizikî hoşluklarını bozacağını tabir ettiler.
‘MUTSUZ KONUT KADINLARI’ DİZİSİNİ ÖRNEK VERDİ
İkinci olarak, Türkiye’de birkaç yıl evvel “Mutsuz Konut Kadınları” isimli bir TV dizisi vardı. Karabük Üniversitesi’nde çalıştığım yıllarda otobüs ile İstanbul’dan Karabük’e giderken koltuk televizyonunda bu diziyi seyrediyordum. Dizi, çoğunlukla çalışan bayanlar ile konut bayanlarının hayatlarını ele alıyordu. Dizinin tıpkı vakitte konut bayanlarının ömrünü alay etmek, kıymetsizleştirmek için de kurgulanmış bir propagandaydı diye de düşünüyorum.
EŞİ ‘NEDEN EĞİTİM ALDIN’ DİYE SORULUNCA ÜZÜLMÜŞ
Diğer bir örnek ise, eşim Ankara’daki saygın bir üniversiteden mezun oldu. Fakat konut hanımı olmayı ve çocuklarımızı gerektiği üzere yetiştirmeyi tercih etti. Çok büyük çabası, bilgisi, sevgisi ve vizyonu ile üç çocuğumuzu düzgün bir formda baktı, yetiştirdi, eğitti ve topluma güzel bireyler olarak saldı. Kendisine bu büyük fedakârlığı ve özverisinden ötürü çok çok teşekkür ediyorum. Allah, ondan arzı olsun. Ne vakit yeni beşerlerle tanışsak, eşimin mesleğini ve eğitimini soruyorlar. Her kezinde “ben konut hanımıyım” dediğinde, ona kızıyorlar ve aşağılayıcı bir gülümseme ile “ev bayanı olmak istiyordun da neden eğitim aldın, zira konut bayanı olmak için önemli bir eğitime gerek yok” diyorlar. Eşimin psikolojisini düşün. Günümüzde eğitim, geçmişin algısına ters olarak, yalnızca yabanî kapitalizmin ve tüketim kültürünün sinsi propagandası olarak para kazanmanın bir aracı olarak görülmektedir. Lakin eğitimin öteki birçok gayesi vardır: kültürlü olmak, yaşadığı dünyayı anlamaya çalışmak, hayatı sorgulamak ve manalandırmak, şuurlu bir birey olmak bunlardan yalnızca bir kaçıdır. Konut bayanı olmakta ferdi bir tercihtir.
Eğer değerli ve kıymetli bayan çalışan ve para kazanan bayansa ki buna hürmet duyuyorum, toplumun yenilenmesi, devam etmesi ve güç kazanması için çalışmayan lakin doğum yapan konut bayanlarının da devlet memuru statüsü verilmeli yahut konut kadınlığı bir meslek olarak tanınmalı böylelikle çalışan bayanlara tanınan haklardan istifade etmelidirler. Zira çalışan ve para kazanan bayanlara hürmet ve paha verilmenin yanında birçok devlet yardımından da yararlanmaktadırlar. Örneğin, devletin yardımlarına gelince, birkaç gün evvel, devlet yardımlarından yararlanan çalışan bir bayan meslektaşıma kaç çocuk sahibi olmak istediğini sordum ve aldığım karşılık “sadece bir tane” oldu. Doğum öncesi ve sonrası doğum müsaadesi, emzirme müsaadesi, meskende kreş ve bebek bakıcısı için ödeme yapılmasına karşın bir çocuk. Bu iyileştirmeler hoş şeyler ve “bir çocuk sahibi olmakta” bir tercih ise hürmet duyarım. Lakin, birden fazla çocuğu olan konut bayanları bu avantajların hiçbirinden neredeyse hiç yararlanamamaktadırlar. Birçoklarının sıhhat garantisi bile yok. Çocuk sayısına nazaran yalnızca bir sefere mahsus bir ölçü ödeme yapılır, lakin annenin toplumsal statüsüne hiçbir şey eklemez.
EV BAYANLARINA ÖVGÜ
Ev bayanları, çocuklarını toplumun yaşaması, devam etmesi ve medeniyetin devamı için fiyatsız olarak doğurmaktadırlar ve bunun karşılığında da maddi-manevi hürmet ve takdir bekliyorlar. Onlar işi bittiğinde kenara atılan birer kuluçka makinesi değillerdir. Anneler yalnızca çocukları doğurmazlar, onlar birebir vakit öğretmen, eğitimci, sevgi, his ve bilgelik kaynağıdırlar; anneler, sağlıklı, istikrarlı, adil, sistemli toplumların ve ileri medeniyetlerin görünmez kurucuları ve isimsiz kahramanlarıdır.
Sonuç olarak, konut kadınlığı ya devlet memuru statüsüne kavuşturulmalı ya da bir meslek olarak tanınmalıdır. Bu da konut bayanlarını onura edecektir diye düşünüyorum. Aksi takdirde, bayanların bir kısmı – çalışmayan anneler – hayatın ve toplumun yüklediği ağır yükü ve sorumluluğu omuzlarında taşıyarak fizikî ve ruhsal olarak küçülmeye devam edecektir.”
