Filmde kendisi de bir model olan Rus Sasha Luss oynuyor. Luss, birinci oyunculuğunu 2017’de tekrar bir Besson sinemasında yapmıştı. (FİLMİN NOTU: 5/10)
Nedense Luc Besson yıllardır tıpkı sineması çekiyormuş üzere bir his var içimde. Meğer Fransız sinemacı ağır bir yapımcılık mesaisinin de yanı sıra farklı cinslerde işler üretmeye devam ediyor. Sanıyorum asıl sorun en güzel sinemalarını 80’li 90’lı yıllarda ortaya koymuş olması ve o vakitten beri sinema ismine dişe dokunur bir işe imza atamamış olmasında. Diğerlerini bilemem elbette ancak Luc Besson denince benim aklıma hâlâ “Le Grand Bleu /Derinlik Sarhoşluğu”, “Leon”, “Nikita” ve “Subway” üzere sinemaları geliyor. Besson’un aklına bu sinemalar geliyor olmalı ki, örneğin “Nikita”nın birden fazla versiyonunu çekti son beş yılda. 2014 tarihli “Lucy” de bir “Nikita” uyarlamasıydı bana sorarsanız, şu sıralar salonlarda gösterilen ve bu yazının konusu olan “Anna” da.
Aksiyon sosu bol bir casusluk öyküsü olan “Anna” 80’li yılların ikinci yarısı ile 90’ların başını kapsayan 5 yıllık bir vakit dilimi içerisinde Moskova-Paris çizgisi üzerinde geçiyor. İleri geri vakit atlamalarıyla seyircinin başını döndürmeyi hedefleyen ve sonlarda yer alacak sürprizleri örtbas edebilmek uğruna senaryonun kıymetli bir kısmını tekrarlar yüzünden feda eden Besson sinemaya de ismini veren Anna karakterinde tanınmamış bir oyuncuyu tercih etmiş. Geçmişte bu bahiste oynadığı kumarlarda muvaffakiyete ulaştığını düşünsek de (Bkz. “Leon”daki Natalie Portman) kendisi de bir model olan Rus Sasha Luss’un (ki birinci oyunculuk tecrübesini de 2017’de yeniden bir Besson sineması olan “Valerian and the City of a Thousand Planets”de yaşamış) oyunculuk mesleğinin pek verimli olacağını sanmıyorum.
Oyuncu takımı yeterli
Besson’un husus prestijiyle “Nikita”yı ziyadesiyle anıştırmasının yanı sıra bir sahnedeki diyalogların neredeyse teğe bir “Leon”dan apartılarak sinemaya yedirilmiş olması da (dikkatli izleyiciler “Leon”da Gary Oldman’ın ağzından çıkan cümlelerin neredeyse teğe bir bu sinemada de kullanıldığını hatırlayacaktır) direktörün tembelliğine mi verilmeli, acizliğine mi bilemedim. Öte yandan sinemada karakterlerin kullandıkları birtakım aygıtların (cep telefonu, USB flash bellek vb.) sinemanın geçtiği yıllarda şimdi kullanılmadığına neredeyse adım üzere eminim, bu da izlerken başlarda soru işareti yaratan bir başka bahis. Sasha Luss hariç aslında üzücü sayılmayacak bir oyuncu takımı var sinemanın: Helen Mirren, Luc Evans, Cillian Murphy… Ancak örneğin bir “Red Sparrow / Kızıl Serçe” üzere emsal bir mevzuyu işleyen sıradan bir sinemanın bile gerisinde kalan, kimi sahneleriyle “John Wick”i anıştırsa da onun düzeyine çıkamayan ve hatta “Atomic Blonde” ve “Lucy” üzere sinemaları bile aşamayan “Anna” ne yazık ki Luc Besson filmografisinde alt sıralarda kendine yer buluyor.
