‘Siyah Güneş’ Locarno’da parladı

Daha evvel Gürcan Keltek’in “Meteorlar” ve “Gulyabani” sinemalarının yapımcılığını üstlenen Arda Çiltepe’nin direktör koltuğuna oturduğu kısa sineması “Siyah Güneş”, Locarno Sinema Festivali’nin “Yarının Leoparları” kısmında en güzel milletlerarası sinema seçilerek Altın Leopar (ya da daha yanlışsız bir deyişle Altın Leopar Yavrusu) Ödülü’nü aldı.

Oyuncu takımında Işık Sürer, Ercan Kesal, Sencar Sağdıç, Seren Sevecence, Semih Gülen ve Ariya Toprak’ın yer aldığı sinemanın başrolünü Enes Yurdaün üstleniyor. “Siyah Güneş”, son dileği yakılmak olan babasının adadaki cenazesine yetişmeye çalışan bir oğulun Ege kasabalarında girdiği dolambaçlı yolu bahis ediniyor.

Locarno üzere kıymetli bir şenlikte En Âlâ Kısa Sinema mükafatını almak, bilhassa de mesleğinin başlarındaki bir sinemacı için ne manaya geliyor?
Filmimin Çinli direktör Bi Gan’ın da yer aldığı bir heyet tarafından bu türlü bir mükafata layık görülmesi beğenilen bir his. Mükafatlar sinemaların tanınırlığı ve gelecekteki gösterimler açısından değerli. Kısa sinemaların izleyiciyle buluşmasının gittikçe zorlaştığı mevcut ortamda bu türlü bir mükafatın sinemanın daha fazla bireye erişmesini kolaylaştıracağını umuyorum.

Ercan Kesal, Işık Sürer üzere oyuncuların rol aldığı sinemadan bahsedelim biraz.. Sinema nasıl bir yaratım/çekim süreci oldu?
Filmin yaratım süreci Hamburg Hoş Sanat Üniversitesi’ndeki yüksek lisansımın birinci devrinde Kültür Bakanlığı kısa sinema üretim dayanağı müracaatına yazdığım birinci taslakla başladı. Dayanak aldıktan sonra sinemaya üretimci olarak evvel Vigo Film’den Alara Hamamcıoğlu, daha sonrasında Yumurta Yapım’dan Hikaye Canlı dahil oldu. O birinci taslak üzerine ağır bir formda çalıştığım üniversite arkadaşım Julia Tielke, sinemaya hem manzara direktörü hem de ortak senarist olarak katıldı. Sineması Hamburg’daki okuldan getirdiğimiz kamera ve sinema materyaliyle 16mm çektik. Çekimlerin ana gövdesi 5 gün boyunca İstanbul’da ve İstanbul’dan Bozcaada’ya yaptığımız seyahat sırasında gerçekleşti. 1 gün de Hamburg’daki bir krematoryumda geçirdik.

Yeterli paramız olmadığı için sonlu materyalimiz olsa da çekim sırasında dünyanın karşımıza çıkardıklarına açık olmaya çalıştık. Mesela senaryoda olmayan ancak sinemanın şu anki halinin göbeğindeki yaklaşan fırtına sıkıntısı, takımca Bozcaada’ya seyahat ederken Eylül 2018’de Ege’yi vuran fırtınayla dahil oldu. Fırtına Bozcaada’yı sıyırdı fakat bir geceyi Geyikli’de geçirdik. Bunun üzere pek çok defa çekim esnasında spontane kararlar aldık ve birden fazla da sinemada kendine yer buldu.
“Siyah Güneş”, birden fazla arkadaşım olan bir grupla beden buldu. Yaratıcı grubun birçok da tıpkı vakitte direktörler: Sinemanın başrolü Enes Yurdaün, Türkiye’den başarılı bir kısacı ve Hamburg’dan okul arkadaşım. Julia Tielke, ışık şefi Yusuf Elbaşı, kamera asistanı Elisa Heyet, yardımcı direktör Ozan Yoleri. Sinemalar kolektif bir formda üretilen eserler olduğu için bu türlü bir takımla çalıştığım için epeyce şanslı hissediyorum.

Hem üretimci hem direktör olarak duyuyoruz ismini, sıradaki projeler neler? Uzun metrajlı bir sinema var mı yakınlarda?
Şu an için direktörlüğünü yapacağım bir projem yok, üç projenin yapımcılığını yapıyorum. Üçü de geliştirme evresinde. Gürcan’ın “Yeni Şafak Solarken” projesini geliştiriyoruz. Projeyi geçtiğimiz Nisan’da Cannes’ın dünyadaki hatırı sayılır geliştirme atölyelerinden biri olan L’Atelier’de sunduk. Başkası de Semih Gülen ve Mustafa Emin Büyükcoşkun’un birinci uzun metraj projesi “Atlet”. Bir oburu de Orçun Köksal’ın birinci uzun metraj projesi “Anadolu Parsı”. Bu üç sinema de benim de modülü olduğum ve yakında birinci yaşını kutlayacak Vigo Film’den çıkacak.

* “Siyah Güneş”i ne vakit izleyecek Türkiye’deki sinemaseverler?
Henüz kesin bir şey yok fakat önümüzdeki güz yahut ilkbaharda Türkiye’deki bir şenlikte gösterim bahtı bulacağını umuyorum.