Çankaya ilçesinde oturan Mustafa Oğuz Mucurluoğlu, doğumundan çabucak sonra geçirdiği ‘sarılık’ nedeniyle beyin felci geçirdi. El ve ayaklarını kullanamayan Mucurluoğlu, tedavisinin akabinde tekerlekli sandalye ile ömrünü sürdürmeye başladı. Birinci, orta ve lise eğitimini muvaffakiyetle tamamlayan Mucurluoğlu, daha sonra üniversite okumaya karar verdi. Evvel Gazi Üniversitesi Teknik Bilimler Meslek Yüksekokulu Etraf Teknikerliği kısmını bitiren Mucurluoğlu, daha sonra Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Halkla İlgiler ve İşletme kısımlarından mezun oldu. Ağzı ile tuttuğu kalem ile yazı yazan ve tekrar bu formda tuttuğu çubuk ile bilgisayar kullanan Mucurluoğlu, arkadaşlarının yardımı ve annesinin dayanağı ile ‘Sarı Yalnızlık’, ‘Sevgililer Günü’nde Hiç Randevum Olmadı’ ve ‘Dinle Kardeşim’ isminde 3 kitap yazdı. Azmi ile dikkat çeken Mucurluoğlu, hala tıpkı üniversitenin ideoloji kısmında eğitimini sürdürüyor.
‘Hayata tutunmayı asla bırakmıyorum’
Yenimahalle Belediyesi İnsan Kaynakları Kısmı’nda çalışan ve annesiyle birlikte yaşayan Mucurluoğlu, mahzurların hayatını etkilemesine müsaade vermediğini belirtti. Her yaşantının kendi içinde çok kıymetli olduğunu söyleyen Mucurluoğlu, “‘Örnek olmak’ yerine ‘dikkat çekmek’ sözünün daha yanlışsız olduğunu düşünüyorum. Evet, bu dikkati çekene kadar çok zorluklar çektik. Mimari yapılardan tutun, dışlanma noktasına kadar birçok noktada aksilikle karşılaştık. Lakin bizim en büyük talihimiz kendimizi geliştirebilmemiz ve bu esnada edindiğimiz dostlarımız, etrafımız, yakınlarımız. Bu yüzden uğraş ederek kazanılan her şeyin bedeli vardır. Hayata tutunmayı asla bırakmıyorum” dedi.
‘Birçok şeye öncülük etmiş durumdayım’
Annesi Meral İpek ile birlikte hayatı göğüsleyen Mucurluoğlu, beste yapmayı, yazı yazmayı ve kitap okumayı çok sevdiğini söyledi. Annesinin kendisine, ‘seni çok dışarıya çıkartamıyorsam, dışarıyı senin ayağına getiririm’ dediğini belirten Mucurluoğlu, şöyle konuştu:
“Annem bunu benim için daima sağlamıştır. Akülü tekerlekli sandalyemle meskenin birçok işini hallediyorum. Üniversiteye beni daima annem götürdü. Bir otomobilimiz var, bağışlarla alınmıştı. İş yerine de annem götürüp getiriyor. Bazen ben Metro ve otobüs üzere ulaşım araçlarını kullanarak gidiyorum. Otobüslere birden fazla vakit bilhassa binmeyi tercih ediyorum. Binmem gerekmese bile binmek istiyorum ki; toplumun gözü önünde bizlerin görsel olarak varlığımızı ortaya sunabilmek için. Bu esnada şayet o otobüs sürücüleri ya da muavinler sorun çıkardığı takdirde bunları gerekli yollarla cezalandırılmasını sağlayarak birçok şeye öncülük etmiş durumdayım.”
Mucurluoğlu, başka engelli insanlara akıl vermekten her vakit kaçındığını söz ederek, “Biliyorum ki birçok arkadaşımın ömür şartları değişik, bu sağlıklı yahut engelli olması üzere ayrım gözetmeksizin, her insanın kendi hayatı farklıysa, bu hayatların farklılığından ötürü. Yalnızca şunu söyleyebilirim; koşulları ve şartlarını zorlayarak hayatın içinde olmaları kâfi üzere geliyor” diye konuştu.
